كياييان از سال 762 تا سال 1001 هجري فرمان راندند، گاه تنها بر پاره¬ي خاوري گيلان و گاه بر گستره¬اي پهناور در خاور و باختر گيلان و پهنه‌هايي برون از مرزهاي گيلان. با آغاز فرمان‌روايي آنان بر پاره¬ي خاوري گيلان درباري برپا شد كه نگارنده‌ها و رويدادنگاراني نيز در آن دربار گرد آمدند. برآيند كار آنان نگارش تاريخ رويدادهاي آن زمانه‌ي گيلان بود و كتاب‌هايي چون «تاريخ گيلان و ديلمستان» نوشته‌ي سيّد ظهيرالدين مرعشي، دربردارنده‌ي رويدادهاي سال‌هاي 750 تا 894 هجري در گيلان است. سيّد ظهيرالدين كه در مازندران ظهور كرده بود، پس از ستيزه‌هاي فراوان، ناچار آن ديار را رها كرد و در سال 844 هجري به دربار كيايي در گيلان پناه آورد و پايگاهي يافت. در نوشته‌ي او، كه متاسفانه بخش مهمي از آن يافته نشده، نه تنها رويدادها بلكه برخي از آداب و رسوم آن زمانه‌ي گيلان آمده است. ديرترين نسخه رونويسي شده از اين كتاب در سال 936 هجري / 1529 ميلادي نگاشته شد. تصحيح حاضر بر اساس نسخه‌ي خطي موجود در كتاب‌خانه‌ي بودلين آكسفورد انجام گرفته و با دو تصحيح ه.ل. رابينو و دكتر منوچهر ستوده مقابله شده است.