ارنستو لاكلائو و شانتال موفه با نگاهي منتقدانه به ليبرال دموكراسي با تكيه بر مفهوم برابري و آزادي معتقدند كه جنبش‌هاي اجتماعي كه در پي تغيير سياسي و اجتماعي هستند به راهبردي نياز دارند كه تصور نئوليبرال‌ها و نومحافظه كاران را از مفهوم دموكراسي به چالش بكشد. ارنستو لاكلائو و شانتال موفه با نگاهي دوباره به آثار ماركس، گرامشي و لنين و از مسير تامل در مفهوم هژموني براي دستيابي به اين راهبرد دست به تئوري پردازي مي‌زنند.