در اين کتاب، داستاني از کشور کانادا دربارة جنگ «بوسني» درج شده است. اثر حاضر، با هدف بيان جنبه‌هاي مختلف جنگ «بوسني و هرزه‌گووين»، نسل کشي مسلمان‌ها و تلاش‌هاي افراد براي زنده ماندن تدوين شده است. نويسنده در اين ميان ماجراي چهار نفر را که مي‌کوشند در «سارايووي» جنگ‌زده زنده بمانند، شرح مي‌دهد: پس از اين که بيست و دو نفر بر اثر اصابت خمپاره در صف نان کشته مي‌شوند، ويلون سل نوازي که در همان محل به مدّت بيست و دو روز برنامه اجرا مي‌کند، تک تيرانداز زني به نام «تير»، سربازان دشمن را دستچين کرده و هدف قرار مي‌دهد. «کنان» به سفري خطرناک در شهر دست مي‌زند تا براي خانواده‌اش آب تهيه کند. «دراگان» که همسر و پسرش را در آغاز جنگ از شهر بيرون فرستاده، در نانوايي به کار مشغول مي‌شود و سرانجام ناچار مي‌شود نان را با يک سرپناه تاخت بزند. «تير«، مأمور حفاظت از ويلون‌سل نواز مي‌شود، امّا عاقبت وقتي به او دستور مي‌دهند گونه‌اي متفاوت از قتل را مرتکب شود، اين سؤال در ذهنش مطرح مي‌شود که: «کيست و چرا مي‌کشد». «دراگان» مي‌انديشد که مي‌تواند با منزوي ماندن از خود حفاظت کند، ولي هنگامي که به دوست همسرش در حالي برمي‌خورد که زمان عبور از خيابان هدف تيراندازي قرار مي‌گيرد، اوضاع عوض مي‌شود. «کنان» نيز با وحشت از مرگ و از دست دادن خانواده‌اش روزگار را سپري مي‌کند. در پايان، هر يک از شخصيت‌هاي کتاب راهي متفاوت را پيش مي‌گيرند. مشخّصة اين رمان، شرح خون، آتش، مرگ و محاصره و ايجاد موقعيت‌هايي براي انديشيدن به انسان، انسانيت، عشق، اراده و انتخاب در قالب جمله‌هايي کوتاه و به دور از تکلّف است.