"لئوناردو داوينچي، نقاش، مجسمه‌ساز، معمار، موسيقي‌دان، مهندس و دانشمند ايتاليايي در قرن 15 و 16 م، در دهكده‌اي كوهستاني به نام وينچي به دنيا آمد. وصف زيبايي صورت و رفتار و استعداد زودرس هنري لئوناردو ابتدا در دوران نوجواني او پديدار شد. او در سال 1466 به فلورانس رفت و در كارگاه نقاشي وروكيو به كار پرداخت و با نقاشاني چون بوتيچلي و گيرلاندايو آشنا شد. اوج هنر لئوناردو براي نخستين بار در تابلوي بي‌مانند و ناتمام "ستايس مجوسان" جلوه‌گر شد. او در سال 1482 به مدت شانزده سال به ميلان رفت و در اين مدت به نوشتن مطالب نظري و عقايد هنري و فني خود پرداخت كه امروزه به صورت دفتر و اثر معروف "تراتاتو دلاپيتو" برجاي مانده است. او پس از بازگشت به فلورانس به تدوين مسائل نظري در رياضيات و نيز تحقيق در علم كالبدشناسي در بيمارستان سانتاماريا پرداخت و از آن پس به مكان‌هاي متفاوتي رفت و كارهاي بسيار ارزشمند و مشهوري را عرضه كرد. لئوناردو در اواخر عمر در كاخ كلو مستقر شد و فرصت يافت تا هنگام مرگ آن‌چنان كه مي‌خواست به كاوش‌هاي دلخواه خويش بپردازد. داوينچي در راس نوابغ دوران رنسانس قرار داشت. بر همين اساس نگارنده نيز در كتاب حاضر به شرح زندگي لئوناردو داوينچي از تولد تا مرگ و هم‌چنين معرفي آثار و كارهاي او در قالب داستان پرداخته است.