"هدف كلي مطالعه‌ي حاضر، مطالعه‌ي حاضر، اندازه‌گيري مزيت نسبي كشورهاي عضو OIC بر حسب گروه كالايي مي‌باشد، كه اين اطلاعات به صورت بانك اطلاعاتي در قالب يك بسته نرم‌افزاري تهيه و جهت نصب در وب‌سايت بازار مشترك اسلامي ارائه شده است مطالعه حاضر براي اولين بار مزيت نسبي صادراتي و وارداتي كليه كشورهاي عضو OIC را بر حسب طبقه‌بندي H. S و در قالب كدهاي شش رقمي با استفاده از آخرين اطلاعات و داده‌هاي آماري به كار برده است. به علاوه اين مطالعه به طور متوسط از داده‌هاي تجاري 65‌ هزار گروه كالايي در قالب كدهاي شش رقمي و دو رقمي كه دربرگيرنده‌ي بيش از 120 هزار مشاهده‌ي آماري است، مورد استفاده قرار گرفته است. نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد كه توان افزايش صادرات درون گروهي ميان كشورهاي عضو OIC وجود دارد بر اساس محاسبات تحقيق، كل ارزش كالهاي صادراتي مزيت‌دار كشورهاي عضو OIC در تجارت با دنيا حدود 214/3 ميليارد دلار مي‌باشد در اين ميان 28/7 ميليارد دلار آن به كشورهاي عضو OIC صادر مي‌شود. بدين ترتيب ملاحظه مي‌شود كه تنها از 13/2 درصد از كل توان صادراتي موجود كشورهاي عضو OIC به صورت درون گروهي استفاده مي‌شود. از طرفي نتايج نشان مي‌دهد كه به طور متوسط هر كشور عضو OIC حداقل در 392 قلم كالا بر حسب كدهاي شش رقمي H. S از مزيت نسبي برخوردار مي‌باشد. ايران در تجارت 589 قلم كالا با كل دنيا و 639 قلم كالا با مجموع كشورهاي عضو OIC از مزيت نسب برخوردار است. بدين ترتيب بر اساس اصل مزيت‌هاي نسبي، تشكيل ترتيبات تجاري در بين كشورهاي اسلامي داراي توجيه اقتصادي مي‌باشد. منتها توصيه اصلي اين طرح در راستاي دستيابي به هدف نهايي تشيكل بازار مشترك اسلامي اين است كه در مراحل نخست موافقت‌نامه‌هاي تجاريت منطقه‌اي حداقل در هركدام از مناطق پنج‌گانه زير تشكيل گردد تا در مراحل پيشرفته‌تر و با توسعه تجارت درون‌گروهي در هر كدام از مناطق مورد نظر زمينه‌هاي تشكيل بازار مشترك اسلامي فراهم شود.