در كتاب كوشش شده، تحليلي از رويكردهاي جهان گرايانه در رفتار، فرهنگ و تاريخ ايرانيان، از منظر جامعه‌شناختي، فراهم آيد .نگارنده بر اين باور است كه "شواهد تاريخي و مشاهده‌هاي عيني نشان مي‌دهند كه در رفتار فرهنگي ايرانيان رويكردي جهان گرايانه هست كه باعث شده آمادگي پذيرش و جذب فرهنگ‌هاي ديگر و رابطه متقابل اثرگذاري و تاثيرپذيري با ديگر قوميت‌ها را داشته باشند، اقوام و فرهنگ‌هاي ديگر را با خود بيگانه نشمارند و به جاي دفع و رد آنها و سر در لاك خود فرو بردن، به همدلي و سازگاري با آنها گرايش داشته باشند .دوري گزيني از جهان بزرگ و ستيز با آن خصلت ذاتي و اساسي و هميشگي فرهنگ ايراني نبوده است ."كتاب متشكل است از موضوعاتي همچون" :تحرك جغرافيايي گسترده و پويايي اقوام ايراني"، "ايران، شاهراه جهان"، "ايران كانون اشاعه عناصر فرهنگي جهاني"، "نقش شعر و ادبيات عرفاني فارسي در تقويت و تشديد رويكرد جهان‌گرايي ايرانيان "و "فرهنگ ايراني، آموزش پذير فرهنگ‌هاي برتر و آموزش دهنده فرهنگ‌هاي پست‌تر ."