توضیحات درباره کتاب
ما، كه اساسا رماني خلاقانه و سرشار از ابهام‌هاي لغوي عامدانه و قصد و غرض‌هاي سياسي زيركانه است، داستاني علمي تخيلي است كه وقايعش قرن‌ها بعد در آينده اتفاق مي‌افتد. داستان در قالب دفتر خاطرات و به قلم مهندسي به نام 503-D نوشته شده است كه بناست نويسنده شود. قهرمان «ما» در تلاشي غيرمنطقي براي خوشايند مقامات، اعترافي شخصي مي‌نويسد. او مدير طراحي سفينه‌اي عظيم است. بناست كه لاف و گزاف ادبي او به كمك طرح و برنامه‌هاي رژيمي بيايد كه برايش كار مي‌كند؛ طرح و برنامه‌هايي براي حمله به ساير سياره‌ها و شست‌وشوي مغزي ساكنان آنها. راوي ما وقتي بالاخره مي‌تواند منويات پرشور و حرارت و راز دل و جانش را روي كاغذ بياورد، كاشف به عمل مي‌آيد كه به خاطره‌نويسي علاقه‌مند است. اشتياق سوزانش به بيان ادبي كافي است تا كاروبارش را تباه كند.
| رمان ما يكي از نخستين تلاش‌ها براي نوشتن دربارۀ آينده است و از منظر كسي كه در آينده به دنيا آمده روايت مي‌شود. وقتي زامياتين اين متن پيشگويانه را به رشتۀ تحرير درآورد، اصطاح «علمي‌تخيلي» هنوز ساخته نشده بود. بااين‌همه اين اثر نمونۀ بارز اثري علمي‌تخيلي است. همۀ مضامين و استعاره‌هاي علمي‌تخيلي را در خود دارد، مضامين و استعاره‌هايي كه وقتي زامياتين خلقشان كرد كاملاً تازگي داشتند: شهرهاي بي‌منفذ و مهروموم‌شده، غذاي شيميايي، اونيفورم براي هردو جنس، مسافرت‌هاي پرهياهو با فضاپيماهاي غول‌پيكر، دستكاري ذهن از طريق جراحي مغز... . صدالبته اينها امروز اموري پيش‌پاافتاده‌اند: اما دهه‌ها تلاش و ممارست هنرمنداني كوچك‌تر اينها را به اموري پيش‌پاافتاده بدل كرده است.
| تقريبا تمامي آثار علمي‌تخيلي پادآرماني كه بعدها نوشته شد به نوعي وامدار اين اثر هستند. جورج اورل، كه خود در نوشتن كتاب 1984 از اين اثر الهام گرفته بود و يادداشتي دربارۀ آن نوشته بود، باور داشت كه دنياي قشنگ نو اثر هاكسلي مستقيما از ما الهام گرفته است. كورت ونه گات، نويسنده امريكايي، نيز در نوشتن رمان پيانوي خودنواز خود را متأثر از زامياتين مي‌داند