انور خوجه مردي كتابخوان، خوش‌برخورد و خوش‌سيما بود اما زير اين لايه بيروني، شخصيتي به غايت متعصب، بيگانه‌ستيز، بدگمان و خونريز آرميده بود. از بخت بد مردم آلباني، انور خوجه كه خود را ماركسيست لنينيست مي‌ناميد زمام امور اين كشور را در پايان جنگ جهاني دوم به دست گرفت. انور خوجه چهل و يك سال با قدرت كامل با مشت آهنين بر آلباني حكم راند. الگوي انور خوجه در كشور داري استالين بود. افتخار مي‌كرد كه «ما كمونيست هاي آلباني با موفقيت بسيار آموزه‌هاي استالين را به كار برده‌ايم.» انور خوجه حتا بعد از مرگ استالين در 1953 همچنان به طرفداري از او و الگوبرداري از روش‌هاي سركوب گرايانه او ادامه داد