توضیحات درباره کتاب
مأموريت بنيادي دولت نوليبرال توليد «حالوهواي مناسب براي كسبوكار» و بنـابرايــن بهينهسازي شــرايـط بـراي انباشـت ســرمايه است؛ بـدون توجه به پيامدهاي آن براي اشتغال يا رفاه اجتماعي. اين دولتها با دولتهاي سوسيالدموكرات كه به اشتغال كامل و بهينهسازي رفاه حال همۀ شهروندان خود متعهدند، در تضاد قرار ميگيرند. دولت نوليبرال به پيش بردن انگيزه و امكانپذيرسازي كار و برانگيختن همۀ صاحبان كسبوكار توجه دارد(از طريق كاهش مالياتها و ديگر امتيازها و همچنين تأمين زيرساختي به زيان دولت، در صورت لزوم) و چنين استدلال ميكند كه اين امر به رشد و نوآوري ميدان ميدهد و تنها راه از بين بردن فقر است و در درازمدت، موجب بالاتر رفتن استانداردهاي زندگي تودۀ مردم ميشود. دولت نوليبرال به ويژه در پيگيري خصوصيسازي داراييها به منزلۀ ابزاري براي گشودن حوزههاي تازه براي انباشت سرمايه پشتكار دارد. بخشهايي كه پيش از اين دولت آنها را اداره ميكـرد يـا بـر آنها نـظارت داشــت (حمــلونقــل، مخابــرات، نفـت و ديـگر منابع طبيعي، خدمات رفاهي، مسكن عمومي و آموزشوپرورش) به حوزۀ خصوصي سپرده شدند. اين دولت خوبيهاي رقابت را فرياد ميزند، در حالي كه در واقع بازار را بر روي سرمايۀ تمركزيافته و قدرت انحصاري ميگشايد.