اين كتاب تعيين كننده ترين خدمت در قرن ما به فهم مقايسه اي و تكاملي روابط ميان دين و جامعه و حتا جامعه و فرهنگ به معناي عام آن بوده است.

پيش از مرگ نابهنگام ماكس وبر حدود چهل سال پيش، مقام او به عنوان يكي از بنيانگذاران اصلي علم اجتماعي نوين، به ويژه جامعه شناسي نوين، به تدريج تثبيت شده بود. ولي در آن زمان اهميت كارهاي وبر هنوز به درستي شناخته نشده بود؛ موانع فهم انديشه او به دلايل فني و مقاومت فرهنگي هنوز هم پابرجاست.

بيش ترين تاكيد انديشه وبر بر حوزه دين بود گرچه پهنه كار نظري او مسائل مربوط به سازمان و فرايند اقتصادي نظام هاي سياسي سازمان هاي رسمي و حقوق را نيز در بر مي گرفت. آموزش اوليه او در رشته تاريخ علم حقوق بود . از آن جا به تاريخ علم اقتصاد روي آورد. در آن زمان كه وبر به بررسي دين روي آورد، تاكيدش نه بر دين ، به معناي مطلق ، آنچنان كه عالمان دين يا تاريخنگاران كليسا مي پندارند، بلكه بر روابط ميان افكار و پايبندي هاي مذهبي و جنبه هاي ديگر كردار انسان ، به ويژه ويژگي هاي اقتصادي اين كردار در چهار چوب جامعه بود.

كار وبر در جامعه شناسي دين، نخستين بار از طريق مقاله اش درباره اخلاق پروتستاني و روح سرمايه داري شناخته شد؛ مقاله بحث برانگيزي كه آن را بايد يكي از نقطه عطف هاي عمده در تاريخ فكري اخير غرب به شمار آورد.