تجربۀ توسعۀ كشورهاي آسياي شرقي از اين جهت جذاب است كه سياست‌ها و نهادهاي اين كشورها غالباً از آنچه مردم، از جمله شهروندان همين كشورها «تجربة‌ برتر» مي‌پندارند، فاصله گرفته است. اقتصادهاي شرق آسيا (بجز هنگ‌كنگ) به جاي پيروي از سياست‌هاي اجماع واشنگتن (سياست‌هايي چون اقتصاد كلان مبتني بر تورم، سرمايه‌گذاري و تجارت خارجي آزاد، مقررات‌زدايي و خصوصي‌سازي) از سياست‌هاي صنعتي و كسب‌وكار‌‌ ‌مداخله‌گرايانه بهره گرفتند.

با ارائۀ مقالات گردآمده در اين كتاب بر آنيم تا با افشاي حقايقي جديد، با ‌كاربست نظريه‌هايي نامعمول در تفسير انبوهي از «حقايقي» كه بسيار هم مورد پذيرش قرار گرفته‏اند و نيز با پيشنهاد سياست‌هاي نامتعارف، دريچۀ جديدي بر گفتمان حاضر بگشايم. به همين جهت، اين مقالات گاهي مخاطب را شگفت‌زده مي‏كند، نظم ذهني‌اش را آشفته يا علاقه و توجهش را جلب مي‌كند. اما اميد داريم مخاطب پس از مطالعۀ اين مقالات، از منظري جديد به تجربۀ آسياي شرقي و توسعۀ اقتصادي به طور كلي بنگرد.