اين كتاب، گزارش سفر دو امريكايي به اروپا (در آستانه‌ي جنگ دوم جهاني) و مصاحبه‌هايي است كه آن‌ها در شهرهاي مختلف اروپا با شخصيت‌هاي سياسي انجام داده‌اند. البته اين شخصيت‌ها تنها كساني هستند كه مستقيم يا غير مستقيم با رژيم‌هاي ديكتاتوري در رابطه‌اند. هدف اين دو نفر اين است كه از اروپايي‌ها كه در زمينه‌ي ديكتاتوري، تاريخي طولاني و تجربه‌اي غني دارند، درس بگيرند و به آمريكا بازگردند و با بهره‌گيري از آموخته‌هاي خود در آن‌جا نيز رژيمي ديكتاتوري برپا كنند. يكي از اين دو خيال ديكتاتور شدن در سر دارد و ديگري مشاور ايدئولوژيك اوست. كتاب ظاهرا لحني طنزآلود دارد اما در باطن از سنت استعاره‌ي سياسي اروپايي پيروي مي‌كند. گفت‌وگوي سه‌نفره‌اي در سرتاسر كتاب جريان دارد كه شخصيت‌هاي آن تقريبا خيالي هستند، اما مباحث كتاب مباحثي است كه واقعيت دارند و در تاريخ معاصر اروپا يا امريكا ملموس‌اند. زمينه‌ي اصلي كتاب بررسي دو تحول بزرگ اروپايي يعني فاشيسم در ايتاليا و نازيسم در آلمان است.
اينياتسيو سيلونه مكتب ديكتاتورها را در سال 1938، همزمان با نان و شراب، نوشت. ترجمه‌ي آلماني اين رمان در 1938 در زوريخ منتشر شد، اما نسخه‌ي ايتاليايي آن بيست‌وچهار سال بعد، يعني سال 1962، انتشار يافت. اين رمانِ استعاري داستان دو امريكايي مشكوك است؛ يك جوجه‌ديكتاتور و ديگري مشاور ايدئولوژيك او. اين دو براي آموختن شگردها و رموز ديكتاتوري به اروپا، سرزميني كه در زمينه‌ي ديكتاتوري تجربه‌هايي غني دارد، سفر كرده‌اند. در سفر خود با يك تبعيدي ايتاليايي آشنا مي‌شوند كه عمر خود را در راه مبارزه با ديكتاتوري گذرانده است. گفت‌وگوي سه‌نفره‌ي طنزآميزي ميان اين دو امريكايي و تومازو در مي‌گيرد. رشته‌ي اين گفت‌وگو در دست تومازو است كه بي‌شك خودِ سيلونه است. اين واقعيت به گفته‌هاي تومازو اعتباري قابل ملاحظه مي‌بخشد، زيرا برآمده از تجربه‌هاي عملي سيلونه در راه مبارزه با ديكتاتوري است.