جان كري براي ما ايراني‌ها نامي آشنا و پراهميت است. وقتي هيلاري كلينتون در سال ۲۰۱۳ از وزارت خارجه آمريكا استعفا داد و جان كري بر صندلي او نشست مذاكرات هسته‌اي ايران و آمريكا و ۴ كشور ديگر هم در آستانه برگزاري بود. يك طرفِ ميز كري بود و ساير مذاكره‌كنندگان، و آن سوي ديگر هم محمدجواد ظريف وزير امور خارجه ايران به همراه هيات مذاكره‌كننده حضور داشتند.

يادداشت‌ها و خاطرات جان كري اگرچه به اين دليل براي ما بسيار مهم تلقي مي‌شود، اما ساير ويژگي‌هاي او هم باعث شده تا به كاراكتري مهم در خود آمريكا تبديل شود.

او دانش‌آموخته علوم سياسي از دانشگاه ييل، سياستمدار، وكيل و وزير امور خارجه آمريكا دو دولت دوم باراك اوباما است. از ۱۹۸۵ تا ۲۰۱۳ سناتور دموكرات ايالت ماساچوست در مجلس سناي آمريكا بود. كري در سال ۲۰۰۴ رسما به عنوان نامزد حزب دموكرات در انتخابات رياست‌جمهوري كشورش معرفي شد كه از جورج بوش شكست خورد.

جان كري درباره اين كتاب نوشته است: «كتاب «هر روز موهبتي است» قرار نبوده مجموعه‌اي از اسناد و روايت‌هاي مستند باشد؛ من در آن شيوه زندگاني خودم را وصف كرده‌ام. اين كتاب براي اين نوشته شده كه نشان دهد هميشه حقايقي تلخ‌تر و سخت‌تر از باختن يك بحث يا يك جدال انتخاباتي وجود دارند: از اين بدتر اين است كه بنشيني و موهبت يك روز تمام را ناديده بگيري و از به دوش كشيدن مسئوليت و دشواري شانه خالي كني. اين كتاب قصه من است و راهي كه در اين سال‌ها پيموده‌ام و ايماني كه به موهبت اين روزهاي پياپي داشته‌ام.»

نشريه «نيويوركر» درباره اين كتاب نوشته است: «خط باريك بين خاطره‌نگاري و خودنگاري، به تيزي تيغ است و «هر روز موهبتي است»، از هر دو، بهترين مايه‌ها را گرفته: به دقت و ريزبينيِ اولي است و دردمندي و روايتگريِ دومي را در خود دارد.»