اين‌گونه به نظر مي‌رسد كه هر اندازه پيرتر مي‌شويم و هر اندازه كه عادات زندگي معمول در ما قدرت مي‌يابد جلوه استعاري از گونه‌اي بيماري در زندگيمان سايه مي‌گسترد كه در آخرين مرحله اندوه و رنج «مرگش» مي‌ناميم. «تولستوي» براي جست‌وجوي پاسخي مناسب به پرسش مرگ و سرگذشت انسان پس از آن، مناسبات اخلاقي و ارزش‌هاي يك نفس خودساخته و ديدگاهي روشن و اصيل را نسبت به جهان هستي ارائه مي‌كند. در اين كتاب تفسير انديشه مرگ از راه تفسير داستان در آثار تولستوي با نگاهي به داستان «مرگ ايوان ايليچ» بررسي مي‌شود. در بخشي ديگر تصاوير مستند و گاه‌شمار زندگي تولستوي ارائه مي‌شود.