كتاب آدم اول آخرين اثر از نويسنده‌ و فيلسوف فرانسوي، آلبر كامو، با ترجمه‌ي منوچهر بديعي است. از اين نويسنده‌ي بزرگ آثار بسياري به چاپ رسيده كه در آن ميان «بيگانه» و «اسطوره‌ سيزيف» براي همه‌ي دوستداران كتاب و علاقه‌مندان كامو نامي ‌آشناست.

«آدم اول» كه در قالب ادبي «زندگي‌نامه‌نويسي» مي‌گنجد، قرار بوده به شاهكاري ادبي بدل شود؛ اما مرگ ناگهاني نويسنده در پي تصادف رانندگي، اين كتاب را ناتمام باقي مي‌گذارد. پس از مرگ آلبر كامو دخترش، كاترين كامو، دست‌نوشته‌هاي اين كتاب را گردآوري كرده و نزد خود نگه مي‌دارد؛ اما ازآنجاكه در زمان مرگ نويسنده شرايط براي چاپ اثري ناقص از او فراهم نبوده و بيم انتقاد فراوان از سوي منتقدان و جامعه‌ي ادبي مي‌رفته، 34 سال از انتشار آن خودداري مي‌كنند.

اين كتاب داستان زندگي پسري به نام ژاك است كه همراه با مادر مهربان و برادرش زندگي مي‌كند و پدر خود را در جنگ از دست داده است. شخصيت اصلي داستان با وجود همه‌ي سختي‌هايي كه از كودكي متحمل شده، باهوش و باپشتكار است و در چهل‌سالگي براي نخستين بار تصميم مي‌گيرد به مزار پدرش برود: «در چهل‌سالگي مي‌فهمد نياز به كسي دارد كه به او راه را نشان دهد و سرزنش يا ستايش كند؛ به پدر، به قدرت معنوي نه زور.» پس بر آن مي‌شود كه درباره‌ي‌ پدري كه او را به ياد نمي‌آورد، تحقيق كند.

نام كتاب نيز برگرفته از همين نيازي است كه ژاك در خود مي‌بيند؛ ژاك آدم اول است؛ چراكه از كودكي بدون پدر رشد كرده، خطا كرده، ياد گرفته و پرورش يافته است. كتاب در خلال داستان ژاك به فرهنگ مردم آفريقا، ارتباطات اجتماعي، تأثيرات جنگ بر زندگي مردم و وضعيت استعماري الجزاير نيز اشاره مي‌كند.