انگار خودم نيستم داستان آدم­‌هايي است كه خودشان را گم كرده‌اند و آن­قدر از خود فاصله گرفته‌اند كه ديگر خودشان را نمي‌‌­شناسند. داستان از زبان چند راوي روايت مي‌­‌شود و رويدادهايي از گذشته و حال را به هم پيوند مي‌دهد تا پازل شخصيتي آدم‌­هايش تكميل شود

انگار خودم نيستم در سبك رئاليستي به رشته تحرير درآمده و وقايع، رخدادها و ديالوگ­‌هاي آن كاملاً با رويدادهاي زندگي عادي و روزمره منطبق‌اند. كتاب قصد ندارد وقايع دور از ذهن و ناملموس را شرح دهد بلكه آنچه نويسنده درصدد آن بوده است ترسيم روزمرگي­‌هايي‌ است كه به مرور زمان منجر به تحول انسان­‌ها مي‌شوند؛ انسان­‌هايي كه از جنس تمامِ آدم­‌هاي طبقه متوسط جامعه مدرن امروزي­‌اند.