كتاب حاضر، روايتي است از زندگي مبارز و مجاهد «ملاصالح قاري». وي كه بخشي از جواني خود را در راه مبارزه با طاغوت و در زندان‌هاي شاه و بخشي را نيز در اسارت و در زندان عراق گذرانده بود، بسيار ناشناخته است. نويسنده براي اداي دِين به اين مبارز و مجاهد انقلابي، خاطرات وي را به رشته تحرير درآورده است. در بخشي از كتاب آمده است: «سيد برگشت و با من؛ مردي دشداشه‌‎پوش كه فارسي را با لهجه‌ي عربي حرف مي‌زد، مواجه شد. با خوش‌رويي همديگر را بغل كرديم. صورت سيد را غرق بوسه كردم. سيد از ديدنم خوشحال شد. چنان از ديدارش خوشحال بودم كه اصلاً فراموش كردم كجا هستيم.»