نگارنده با هدف ذكر مهارت‌هاي زندگي از پايگاه دين، در بخش نخست، نقش شناخت و باورها را در تصحيح انتظارات و احساسات، تبيين مي‌كند و شناخت لازم در ابعاد مختلف زندگي را بررسي مي‌كند. در فصل دوم اين نكته بازگو شده كه اين جا دنيا است نه بهشت و نبايد از دنيا انتظار بهشت را داشت. در فصل سوم نقش شناخت سختي‌هاي دنيا در ميزان رضايت‌مندي، آورده شده است. معناي زندگي و نقش آن در پويايي، مبحث بخش بعدي كتاب است. نگارنده در بخش بعدي كتاب، مساله‌ي رزق و قوانين آن را مطرح و نقش شناخت صحيح قوانين را در آسايش رواني تبيين مي‌كند. فصل ششم اشارتي است به نقش آرزو در ميزان رضامندي فرد، كه در پي آن، موضوع "دل‌بستگي به دنيا و تاثير آن در افزايش فشار رواني"، "مطرح مي‌شود. نگارنده در بخش بعد، مقايسه كردن زندگي را به بحث گذاشته و با طرح‌ مقايسه‌هاي مثبت و منفي، بر نقش نوع شناخت در چگونگي مقايسه، تاكيد مي‌ورزد و سرانجام بر اين حقيقت تاكيد مي‌ورزد كه نارضايتي از زندگي، معلول سخت‌گرفتن زندگي است نه سخت بودن آن.