كتاب حاضر، اشارات «كريشنا مورتي» است به مسائل زندگي و روابط آن. وي بارها تأكيد كرده است كه آنچه مي‌گويد، نظريه، فرضيه و ايدئولوژي نيست. بلكه اشارتي است به واقعيت زندگي، مسائل و روابط انسان. علت تأكيد او بر اين‌كه اشارات را به‌عنوان علائم راهنمايي تلقي كنيم، اين است كه نمي‌خواهد خواننده را به تقليد كوركورانه وادارد. وي به وخامت و مخرب بودن رابطه مبتني بر تقليد و تحسين كوركورانه عميقاً آگاهي دارد. وي مي‌گويد رابطه‌ات با آنچه مي‌خواني يا مي‌شنوي، آن‌طور باشد كه حرف‌هايي را از يك نوار ضبط‌صوت مي‌شنوي و نمي‌داني گوينده آن كيست.