نويسنده در اين كتاب در چهار فصل و چهارده گفتار به شناخت و تحليل آموزش سنّتي و جديد معماري در ايران و سپس ارائة راهكارهايي در اين‌باره پرداخته است. بدين ترتيب ابتدا وجوه گوناگون سنّت و بدعت شرح داده شده و سپس جامعة سنّتي و مدرن به عنوان بستر شكل‌گيري آموزش معماري تحليل گرديده است. آن‌گاه علل و مراحل شكل‌گيري انديشة مدرن و تقسيم جهان به دو اردوگاه سنّتي و مدرن بررسي و چگونگي مواجهة اين دو اردوگاه و واكنش‌هاي جامعة سنّتي ايران در برابر غرب تبيين گرديده است. در ادامه پس از تحليل سير تطور معماري از تشكّل تا تحول و مقايسة تطبيقي دو دستگاه آموزش سنّتي و نوين در ايران به شرح نحوة ورود آموزش نوين به ايران پرداخته شده و در پايان نقطه‌ نظرهاي مطرح شده دربارة آموزش معماري ارائه گرديده است. شايان ذكر است كتاب با تصاويري از معماري‌هاي سنّتي مدرن مستند شده است.