بر اساس اسناد مكتوب، حضور ارمنيان در گيلان قبل از سال 1494 م ثبت شده است. اما حضور متمركز آنان در حدود سال 1013 ق بود كه فرمان شاه عباس صفوي صورت گرفته است. در اين زمان حدود بيست و چهار تا بيست و هفت هزار ارمني به گيلان و مازندران براي زراعت و تربيت كرم ابريشم كوچ داده شدند. اما بيش تر آنان به علت ناسازگار بودن آب و هوا و شايد بر اثر بيماري وبا جان سپردند. ارمنيان در زندگي پر از فراز و نشيب خود توانستند با مردم گيلان بياميزند. اين دو قوم زندگي مسالمت آميزي را در طول تاريخ امور فرهنگي ، هنري، تجاري، صنعتي و ... پيشرو بودند و در به ثمر رساند انقلاب مشروطيت گيلان، نقشي به سزا داشتند. اين كتاب نگاهي كوتاه دارد به اسكان اوليه، جمعيت (پيشه و كار)، كليسا، آموزش و پرورش، تجارت، هنر و ... ارمنيان گيلان.