توضیحات درباره کتاب
اين كتاب يكي از آثار مهم عرفان و تصوف است كه از ديرباز موردتوجه بوده و يكي از دروس مهم دانشگاهي محسوب مي‌شود و در قرن هفتم توسط عبدالله بن محمد نجم رازي نوشته شده است. گنجينه‌ي بي‌كران ادب فارسي كه به نظم و نثر در زمينه‌هاي گونه‌گون از گذشتگان ما به يادگار مانده، بزرگ‌ترين ثروت معنوي جاودانه‌ي ما و پشتوانه‌ي زبان و ادب و فرهنگ ملي و از اركان بقاي حيات ما به‌عنوان يك ملت است و جز به جز آن‌ها براي شناخت گذشته‌ي اين ملت و تحكيم بنياد زبان و فرهنگ امروز و فرداي ما سودها دارد. در بخشي از متن اين كتاب مي‌خوانيد: «مرصادالعباد نجم‌الدين رازي كه نام مولف خود را در زبان و ادب فارسي و عرفان ايراني بلندآوازه ساخته، بي‌ترديد يكي از متن‌هاي ارزنده‌ي زبان فارسي است. اين كتاب يادگار جاويدان يكي از پرآشوب‌ترين ادوار تاريخ ايران است كه علت اوج اعتلاي فرهنگ اسلامي ايران و كثرت كينه‌ها و بحث‌هاي فكري ميان فرق مختلف و جنگ‌هاي داخلي و بالاخره هجوم و چيرگي تتار و فراهم‌شدن موجبات انقراض خلافت بغداد، اهميت خاصي دارد، كه اثر آنهمه در لابه‌لاي مرصادالعباد منعكس است. نثر ساده و پخته‌ي كتاب و دربرداشتن نكات تاريخي و اجتماعي از روزگار مولف و سخنان بزرگان و اشعار لطيفي از چهار قرن اول شعر فارسي، ازجمله دو رباعي از خيام و يك‌دو بيتي از لهجه‌ي قديم رازي و نيز لغات و تعبيرات نادر فارسي و اصطلاحات تاريخي و اجتماعي قرن هفتم و اصطلاحات عرفاني اهميتي خاص بدان داده كه نزديك به هشت قرن از تاريخ تاليف كتاب تا امروز دست‌به‌دست مي‌گشته است… .» محمدامين رياحي يكي از مورخان معاصر ايراني است كه در زمينه‌ي فرهنگ و ادب پارسي به‌خصوص در زمينه‌ي فردوسي و شاهنامه و حافظ و تاريخ ايران آثار پژوهشي فراواني را از خود به‌جاي گذاشته است.