واژة «امنيت ملي» در معناي امروزي خود، به دنبال به‌كارگيري واژة «منافع ملي» در بحبوحه جنگ دوم جهاني بر زبان‌ها افتاد و در اين زمينه «والترليپمن» پيشگام است. در سال‌هاي آغازين جنگ سرد، واژة امنيت ملي بيش‌تر با ويژگي پيوند ميان قدرت‌ها به كار گرفته مي‌شد. اين پيوند يا با هماوردي ميان دولت‌ها يا با برقراري آشتي نمايان مي‌شد. امروزه، امنيت ملي به اندازه‌اي برجستگي يافته است و به گونه‌اي قانون‌هاي داخلي و بين‌المللي در پاسداريش مي‌كوشند كه نمي‌توان آن را چون گذشته، تنها برابر با امنيت نظامي ديد يا از پاره‌هاي خرد منافع ملي دانست. امنيت ملي به سطح‌ها و دسته‌هاي گوناگوني شناخته مي‌شود كه همة اين سطح‌ها و گونه‌ها مانند امنيت اقتصادي و اجتماعي با امنيت ملي پيوند تنگاتنگ دارند. در كتاب حاضر، ضمن بررسي معنا و ويژگي‌هاي امنيت ملي به تشريح نمونه‌هاي برجستة رفتارهاي ناقض امنيت ملي پرداخته مي‌شود. در ادامه نيز برخي از اقدام‌هاي ضدامنيتي نظير: جاسوسی، جرائم ضدايمني راه‌ها و... معرفي و بررسي مي‌شوند.