پیشینة تکنولوژی پایگاه داده‌ها به سال 1965 برمی‌گردد، سالی که طراحان سیستم‌های داده‌داری ـ داده‌پردازی، در جست و جوی «رکورد ساختمند»، مفهوم «ساختار داده‌های در سلسله مراتبی» را یافتند و نخستین «سیستم مدیریت پایگاه داده‌ها» را عرضه کردند که هنوز هم استفاده می‌شود. حدود ده سال بعد، تکنولوژی «سیستم پایگاهی توزیع شده» با «سیستم پایگاهی متمرکز» ایجاد شد که حاصل آن، ترکیب تکنولوژی پایگاه داده‌ها و تکنولوژی شبکه است. اینک، اصطلاح «سیستم پایگاهی نامتمرکز» به حدود پنچ گونه سیستم پایگاهی نظیر: سیستم‌های توزیع شده، چند پایگاهی، پایگاهی موازی و پایگاهی همراه اطلاق می‌شود. از همة این گونه‌ها، سیستم‌هایی در جهان وجود دارند و روز به روز هم بیش‌تر می‌شوند. از این سیستم‌ها برای پیشرفت در زمینه‌های کامپیوتر (نرم‌افزار و سخت‌افراز)، شبکة تکنولوژی اطلاعات،‌ صنعت اطلاعات و... استفاده می‌شود. کتاب حاضر در هفت فصل تدوین شده است. نخست، پس از بیان مقدمات، رده‌بندی‌های ارائه شده توسط مؤلفان برای سیستم پایگاهی نامتمركز مطرح می‌شوند. سپس، گونه‌های معماری سیستم‌های پایگاهی نامتمرکز تشریح می‌شوند. پس از آن، به مسئلة بسیار مهم توزیع و تخصیص داده‌ها در گونه‌هایی از سیستم‌های پایگاهی نامتمرکز، پرداخته می‌شود. در ادامه، روش‌های کنترل «هم روندی تراکنش‌ها» در سیستم پایگاهی نامتمرکز و موضوع ترمیم در سیستم‌ پایگاهی نامتمرکز مطرح می‌شود و در پایان، تکنیک‌ها و روش‌های خاص سیستم‌های پایگاهی موازی، شرح داده شد.