سرعت انتقال و مبادلة اطلاعات به همراه تكنولوژي پيچيده و در حال تغيير، باعث پويايي روزافزون محيط داخل و خارج سازمان مي‌شود. بدين‌ترتيب شمار فرصت‌ها و تهديدات محيط در واحد زمان افزايش مي‌يابد، به گونه‌اي كه مي‌توان شاهد بروز معضلات و بحران‌هاي بيش‌تر بود. بحران از هر نوع كه باشد آثار درخور توجه‌اي بر سرنوشت سازمان خواهد داشت. بر اين ضرورت طراحي الگويي برگرفته از مديريت استراتژيك در ادارة بحران، بيش از پيش احساس مي‌شود. آمادگي قبلي، سازمان را قادر مي‌سازد تا از بروز خطرناك‌ترين اشتباهات متداول و قضاوت نادرست هنگام رخداد يك بحران جلوگيري كند. اگر مشكلات و مسائل احتمالي پيش‌بيني نشوند، هزينه‌هاي بازسازي و ترميم صدمات ناشي از بحران بسيار بالا خواهد بود. در حوزة مهار بحران، تهية طرح‌هاي كاربردي استراتژيكي و برنامه‌ريزي‌ها به شرطي كه مروج خلاقيت و نوآوري باشد، موجبات باروري ذهن و انديشه‌هاي سنجيده در جهت كاهش خسارات، صدمات و عوارض بحران مي‌گردند. در كتاب حاضر تلاش شده است، تا با ارائة اطلاعات مناسب، كاربرد اثربخش مديريت استراتژيك در ادارة بحران بيان شود.