داستان كوتاه، اثري كوتاه است كه در آن نويسنده به ياري يك طرح منظم، شخصيتي اصلي را در يك واقعة اصلي نشان مي‌دهد و اين اثر، روي هم تاثير واحدي را القا مي‌كند. بيش‌تر داستان‌هاي كوتاه با واقعة واحدي كه در زندگی يك يا دو شخص از اشخاص داستان روي داده است، سروكار دارند. داستان كوتاه خوب را به ياري چهار ويژگي مي‌توان بازشناخت : اختصار؛ ابتكار؛ روشني؛ و تازگي شيوة پرداخت. كتاب حاضر به تدوين نظريات گروهي از سخن‌شناساني اختصاص دارد كه بررسي آراي آنها در كار داستان‌نويسي مورد قبول نويسندگان بنام است. مراد از داستان در اين كتاب نيز، داستان كوتاه است.