اثر حاضر، جست‌وجويي است براي يافتن ردپاي داستان كوتاه در متون كهن ادبيات ايراني ـ اسلامي. «محمدعلي سپانلو» با گشت و گذار در چنين متوني 111 قطعه داستان زيبا را انتخاب كرده است؛ متوني كه خوانندگان مي‌توانند از رهگذر آن با سبك قصه‌گويي در ادبيات كهن ايراني ـ اسلامي آشنا شوند (به ويژه فرم شبه داستان كوتاه). سپانلو در اين اثر كتاب‌هايي چون «مروج الذهب»، «روضه الصفا»، «تاريخ عضدي»، «مطلع السعدين»، «فرج بعد از شدت»، «تاريخ طبري»، «لطايف الطوايف»، «تاريخ جهانگشاي جويني» و جز آن را منابع خود قرار داده است. بسياري از اين قصه‌ها تاريخي هستند و خواننده را به اين نتيجه مي‌رساند كه انگار تاريخ‌نويسي ايراني ـ اسلامي، بيان تاريخ به شكل قصه‌هاي كوتاه بوده است. نويسنده معتقد است اسلوب نگارش قصه‌هاي تاريخي ما مي‌تواند به درجات گوناگون، ياريگر قصه‌نويسان متجدد ما هم باشند.