«جنگ كريمه، از اكتبر 1853 تا آوريل 1856، نبردي دهشتناك بود. انگلستان، فرانسه، روسيه، ساردني و عثماني جملگي، چه از لحاظ نيروي انساني و چه از نظر مالي، دستخوش خسارت‌هاي فاحشي شدند. در اواسط قرن نوزدهم، نيكولاي اول، تزار روسيه، تلاش كرد مهار دهانة رودخانة دانوب و درياي سياه را از چنگ عثماني درآورد و خود آن را به دست گيرد و به اين وسيله، توازن قوا در اروپا را برهم زند. قدرت‌هاي اصلي اروپا حملة نيكولاي به تركيه را گام نخست در تلاش براي تسلط بر سراسر قاره مي‌دانستند و براي مقابله با او متحد شدند. پايان جنگ كريمه موقتا نقطة پاياني بر تلاش‌هاي توسعه‌طلبانه روس‌ها نهاد، اما معاهدة صلحي كه در پي آن منعقد شد قادر به حل شرايط ناپايداري نبود كه به روسيه امكان داده بود بخشي از سرزمين عثماني را غصب كند. روسيه هنوز براي سيطره بر درياي سياه و دست‌يابي به درياي مديترانه و راه‌هاي اصلي تلاش مي‌كرد...». نگارنده در اين كتاب مي‌كوشد رخدادهاي جنگ كريمه را طي هشت فصل با اين عناوين بررسي كند: خاستگاه‌هاي جنگ كريمه، ارتش‌ها و تداركات براي جنگ، به سوي آلما آن سوتر، نبرد با لاكلاوا، نبرد اينكرمان، زندگي در منطقة جنگي، محاصرة سواستوپول، و توافق بر سر صلح، سودها و زيان‌ها.