ساختمان‌هاي تاريخي هر كشوري بخشي از شناسنامۀ فرهنگي و كارنامۀ مردمي است كه در آن زندگي مي‌كنند. در ايران، جايگاه هنر، معماري و شهرسازي، درست پس از سخن وري جاي دارد. از نمونه‌هاي آشكار معماري، زيبايي، تناسب، سردرها، گنبدها و ايوان‌ها بسيار سخن رفته ولي آنچه كه بيش‌تر شايستۀ بررسي است، گوهر معماري ايراني و منطق رياضي و عرفاني نهفته در آن است. نگارنده در اين كتاب با موضوع معماري ايران و تاريخ آن و معماري اسلامي ايران به بررسي معماري بسياري از بناهاي تاريخي مي‌پردازد. آب‌انبارها، پل و سد، شهر، دژ، بازار، معبد، باغ، آرامگاه، مدرسه، مسجد، ميل و منار، كاخ، آتشكده، و حمام‌ها برخي از موضوعات تحت بررسي هستند.