در دهه‌هاي گذشته، علم به يافته‌هاي بي‌شماري درباره نقش هيجان‌ها در زندگي افراد پي برده است. يافته‌هاي پژوهش‌ها نشان مي‌دهند كه آگاهي از هيجان‌ها و توانايي مديريت احساس‌ها بيش از بهره هوشي، تعيين‌كننده موفقيت و كاميابي در همه بخش‌هاي زندگي به ويژه روابط خانوادگي خواهد بود. براي فرزندان، هوش هيجاني به معناي توانايي كنترل تكانه‌هاي هيجاني، به تاخير انداختن لذت‌ها، ايجاد انگيزش در خود و رويارويي با فراز و نشيب‌هاي زندگي است. «جان گاتمن»، روان‌شناس و نويسنده كتاب حاضر هوش هيجاني را به همراه جزئيات آن شرح داده است. وي معتقد است زندگي خانوادگي، نخستين مدرسه براي آموختن هيجان‌هاست. در اين محيط است كه مي‌آموزيم چگونه درباره خود بينديشيم و ديگران چه واكنشي نسبت به احساسات ما خواهند داشت. در اين راستا او در نقش والدين در آموزش هيجان از طريق مستقيم و غيرمستقيم (شيوه پرداختن والدين به احساسات خودشان و تبادل احساسات بين زن و شوهر) سخن مي‌گويد. هم‌چنين به اين مساله اذعان دارد كه برخي والدين، ذاتا آموزگاران هيجاني هستند و برخي ديگر از اين هنر بي‌بهره‌اند. كتاب حاضر، راهنمايي براي آموزش، درك و مديريت دنياي هيجاني كودكان است. به اعتقاد نگارنده وقتي كودكان اين مهارت با اهميت را در زندگي مديريت كنند، به افرادي با هوش هيجاني بالا تبديل مي‌شوند كه داراي اعتماد به نفس بالا، سلامت جسماني بيش‌تر، عملكرد تحصيلي بهتر و روابط اجتماعي سالم‌تري هستند.