قاجاريه سلسله‌اي از پادشاهان مغول نژاد ايران هستند. اين سلسله در سال 1210 هـ . ق به وسيله آقامحمدخان قاجار تاسيس شد و پادشاهان آن تا ربيع‌الثاني 1244 هـ . ق (9 آبان 1304 ش) در اين كشور حكومت كردند. در اواخر عهد اين سلسله، حكومت ايران از استبداد به مشروطيت تغيير يافت. پادشاهان اين سلسله عبارت‌اند از: فتحعلي شاه، ناصرالدين شاه، مظفرالدين شاه، محمدشاه، و احمدشاه. فايده عمده وجود قاجاريه، يكي ايجاد وحدت ايران بود، كه بعد از قتل نادر به صورتي شبيه به ملوك‌الطوايفي درآمده بود، و آقامحمدخان، با خشونت و صلابت خويش، وحدت و مركزيت عهد صفويه را تا حدي تجديد كرد. فايده ديگر، تاسيس مدارس، چاپخانه‌ها، روزنامه‌ها، و ايجاد بانك‌ها و پست و تلگراف، و اخذ و نشر مبادي و مظاهر علوم و تمدن فرنگي در ايران به دليل افزايش روابط ايران با دولت‌هاي اروپايي و مسافرت‌هاي رجال و حتي سياحت‌هاي بعضي سلاطين قاجار به ممالك اروپا بود كه به بيداري ايرانيان و پيدايش مشروطيت كمك كرد. در كتاب حاضر تمام مسائل مربوط به سلسله قاجار از زمان تاسيس تا انقراض شرح و درباره روابط ايران با كشورهاي اروپايي از جمله فرانسه، انگليس، روسيه و... به تفصيل توضيح داده شده است.