توضیحات درباره کتاب
در ساده‌ترين تعريف، گذار به دموكراسي از يك سو از لحاظ سياسي به معني استقرار حكومت انتخابي و مسئول از طريق رقابت آزاد و عادلانه ميان همۀ نيروهاي سياسي موجود و از سوي ديگر از لحاظ اجتماعي به مفهوم برخورداري عموم مردم از آزادي‌ها و حقوق مدني و سياسي و پيدايش انجمن‌ها و نهادهاي مدني فعال و موثر است. از جمله عواملي كه براي تحكيم نهايي دموكراسي در ادبيات گذار بر آن تاكيد شده عبارت است از: تجربۀ پيشين حكومت دموكراتيك يا شبه دموكراتيك كه سابقه‌اي براي استقرار دموكراسي ايجاد مي‌كند؛ توانمندي نسبي نهادهاي جامعۀ مدني و فعاليت آن‌ها؛ ظهور ايدئولوژي دموكراسي به عنوان رقيبي نيرومند در برابر ايدئولوژي غيردموكراتيك و گرايش رهبران گذار به آن؛ و محيط بين‌المللي مناسب براي تحكيم و استقرار دموكراسي از جمله فشارهاي بين‌المللي مساعد. كتاب حاضر پس از درج زمينه‌هاي نظري و تاريخي گذار به مردم‌سالاري، همچنين موج جديد نظريه‌هاي گذار به دموكراسي، مباحث زير را شامل مي‌شود: زمينه‌هاي سياسي و اجتماعي فروپاشي رژيم‌هاي غيردموكراتيك و گذار آن‌ها به دموكراسي؛ كاركردهاي اپوزيسيون در گذار به دموكراسي؛ گذار به دموكراسي از چشم‌انداز بسيج سياسي؛ گذار به دموكراسي از چشم‌انداز نظريۀ تصميم‌گيري؛ وضع دولت رفاهي به عنوان پشتوانۀ دموكراسي در عصر جهاني شدن سرمايه‌داري؛ و در آستانۀ آنومي سياسي در ايران.