نگارنده در كتاب حاضر يكي از مهم‌ترين وقايع زندگي سياسي ايرانيان، يعني واقعه‌ي دموكراتيزاسيون را تحليل كرده است. بر اين اساس نگارنده به چهار واقعه‌ي دموكراتيك در عرصه‌ي زندگي سياسي اشاره كرده است و بيان مي‌دارد كه اولين واقعه دموكراتيك در ايران انقلاب مشروطيت است، اين واقعه بار دوم در قالب نهضت دموكراتيك ملي تكرار شده است. سومين واقعه‌ي دموكراتيك در سال 1357 در قالب جمهوري رخ داده و چهارمين واقعه‌ي دموكراتيك نيز واقعه‌ي دوم خرداد است. وي اشاره مي‌كندكه واقعه‌ي دموكراتيك ملي و واقعه‌ي دوم خرداد هر دو دنباله‌ي وقايع قبل از خود (انقلاب مشروطيت و انقلاب 1357) و واكنش عليه گرايش‌هاي غير دموكراتيك بودند. اين چهار واقعه به تلاش‌هايي در راستاي دموكراتيزاسيون تعبير شده است. بحث دموكراتيزاسيون طي كتاب حاضر در هشت فصل به سرانجام رسيده است كه عنوان فصل‌ها بدين‌قرار است: "طرح مساله‌ي دموكراتيزاسيون در ايران"، "تئوري‌هاي دموكراتيزاسيون"، "تحقيقات پيشين"، "تبيين تئوريك مساله‌ي دموكراتيزاسيون"، چارچوب روش‌شناختي"، "تحليل تجربي" و "نتيجه‌گيري".