چهار مقاله‌اي كه در اين كتاب مي‌خوانيد هريك به‌نوعي مشكلات تاريخي توسعه‌ي اقتصادي و سياسي ايران را بررسي مي‌كند. فقدان امنيت براي مالكيت خصوصي و در نتيجه عدم انباشت سرمايه در دست بخش خصوصي، انحصار ثروت و قدرت اقتصادي در دست حكومت‌ها كه خود به انحصار قدرت سياسي مي‌انجاميد و سرعت و شدت تحولات سياسي و اجتماعي كه جامعه را از چهارچوب قانوني باثبات كه لازمه‌ي رشد و توسعه‌ي اقتصادي است محروم مي‌كرد، در دو مقاله اول بررسي مي‌شود. تلاش براي استقرار قانون و نظم قانوني كه به انقلاب مشروطه انجاميد و علل ناكامي‌ها و كمبودهاي اين جنبش مضمون مقاله‌ي سوم است و در مقاله‌ي چهارم كه به معنايي دنباله‌ي مقاله سوم است شرحي از زندگي و آثار ملك‌الشعراي بهار مي‌خوانيم كه از كوشندگان راه مشروطه بود و انساني فرهيخته و آزادي‌خواه و متجدد كه مي‌كوشيد در فضاي بسته و خطرخيز ديكتاتوري در عين وفادارماندن به آرمان‌هاي خود از تندروي‌هاي ويرانگر بپرهيزد و در محيطي كه كمتر كسي هوادار اعتدال و خرد بود به اعتدالي خردمندانه برسد.