توضیحات درباره کتاب
«مشتاق بوديم كه آخرين و تازه‌ترين و خاص‌ترين و غيرواقعي‌ترين چيز را كه هنوز كسي نمي‌دانست كشف كنيم و از ديگران جلوتر باشيم.»
«دنياي ديروز» زندگينامۀ خودنوشت «اشتفان سوايگ» نويسندۀ مشهور اتريشي است. بازگويي دوست‌داشتن‌هايي در حال تغيير و نويسنده شاهدوار از آن ديروز و از اين امروز سخن مي‌گويد:
«منِ امروز با منِ ديروز و صعودها و سقوط‌هايم چنان تفاوت دارد كه گاه به نظرم مي‌رسد نه فقط يك زندگي كه چندين زندگي كاملاً متفاوت را زيسته‌ام.
ما چه چيزهايي كه نبوده‌ايم و چه تجربه‌ها كه از سر نگذرانده‌ايم.»
«دنياي ديروز» با ترجمۀ «مهشيد ميرمعزي» مخاطبش را در كنار شيريني‌هاي كه به او مي‌چشاند به تأمل و تفكر وامي‌دارد:
«چرا ما انسان‌ها از تاريخ درس نمي‌گيريم.»
تفاوت‌ها و تغييرنگاه‌ها از مهم‌ترين موضوعاتي است كه گاه به واسطه نگاه تاريخي اثر به آن پرداخته شده است و تفاوت تفكر مردم در بارۀ موضوعات مبتلا به جامعه در دنياي ديروز و امروز.
اشتفان سوايگ راوي اين نگاه را به ادبيات هم تسري مي‌دهد و از اين موضوع نيز صحبت مي‌كند كه آيا امروز روز مي‌توان باور كرد كه زماني اثري رئاليستي همچون «مادام بوواري» در دادگاه عمومي فرانسه اثري موهن و ممنوع اعلام شود و اين‌كه كتاب‌ها هر چقدر هم كه پنهانكار بودند، باز هم واقعيات زيادي را فاش مي‌كردند.
جادوي ادبيات مضموني است كه زندگي نويسنده را دربرگرفته است و به آن حياتي بخشيده است كه نويسنده به آن از روحي براي وجود زندگي‌اش ياد مي‌كند و همين روح به اثر حلاوتي كم‌نظير بخشيده است كه مخاطب را همراه خود مي‌كند و به شعف وا مي‌دارد:
«براي منِ نوزده‌ساله، كه تازه دبيرستان را تمام كرده بودم، بوي جوهر چاپ شيرين‌ترين عطر دنيا و حتي شيرين‌تر از عطر گل سرخ‌هاي شيراز بود.»
پشت جلد كتاب :
دنياي ديروز خاطرات يك اروپايي است كه آرامش و شادي وين و اتريش را در سال‌هاي قبل از جنگ اول جهاني نشان مي‌دهد. دنياي امني كه، لااقل براي اشتفان سوايگ و برخي ديگر، به معناي تضمينِ داشتـن آزادي‌هاي شخصـي بود. خاطرات اشتـفان سـوايگ نور و سايه‌هايي را نشان مي‌دهد كه بر فراز اروپا قرار داشت؛ تا زماني كه خورشيد غروب كرد، هيتلر به قدرت رسيد، اروپا براي دومين مرتبه درگير جنگ شد و نويسنده «شاهد وحشتناك‌ترين شكست عقل و وحشيانه‌ترين پيروزي خشونت» بود. اشتفان سوايگ در دنياي ديروز، بيش‌تر از اين‌كه به سرنوشت خود بپردازد، اتفاقات آن دوران و سرنوشت يك نسل را تشريح مي‌كند. وي در اين كتاب از موضوعات شخصي فراتر مي‌رود و مختصري از فضاي معنوي جهان را در نيمۀ اول قرن بيستم به تصوير مي‌كشاند.