پارتيان (اشكانيان) پس از سلوكيان زمام امور ايران را در دست گرفته و شاهنشاهي بزرگي را به وجود آوردند. «ارشك» موسس اين امپراتوري بود. اشكاني‌ها در حدود 475 سال در ايران حكومت كردند. در اين دوره خط از اهميت والايي برخوردار بود و آزادي مذهبي و آداب و رسوم و اختلافات زباني و نژادي نيز افزايش يافت. اشكانيان را بايد يكي از وارثان تمدن كهن آسياي غربي دانست كه حتي با نفوذ فرهنگ يوناني، توانست فرهنگ والاي ايراني را حفظ نمايد. نگارنده در كتاب حاضر ضمن معرفي دولت اشكاني، وضع طبقاتي در اين دوره و ديدگاه آنان نسبت به زن را بررسي كرده است. در ادامه به بيان نوع پوشش، آداب و رسوم، مذهب، زبان، خط، پول رايج و... در دورة اشكاني پرداخته و در پايان هنر و معماري ايران در اين دوره و روابط اشكانيان با دولت‌هاي ديگر را ارزيابي كرده است.