در کتاب حاضر از سه نگاه «مدرنيست»، «نمادين ـ تفسيري» و «پست مدرن»، به سازمان و پديده‌هاي سازماني پرداخته مي‌شود. «نگاه مدرنيست»، سازمان را به عنوان يک وجود عيني مستقل مي‌داند و رويکرد اثبات‌گرا براي توليد دانش در پيش مي‌گيرد. «نگاه نمادين ـ تفسيري»، سازمان را به عنوان محفلي مي‌داند که به وسيلة روابط انساني، پايدار مي‌ماند و چگونگي خلق معاني فهم‌پذير کردن واقعيات را براي کساني که در حفظ آنها مشارکت دارند، موشکافي مي‌کند. «پست مدرنيسم»، نوعي «شکاکيت سالم»، به هر گونه «نظرية غالب»، ايجاد مي‌کند و به شما و ديگران مجوز مي‌دهد تا هر چيزي را به صورت کاملاً متفاوت بيازماييد. نگارنده معتقد است که بهترين نظريه‌ها، نظريه‌هايي هستند که شما آنها را با تجربة خود، نسبت به سازمان، همسو يافته‌ايد يا ابداع کرده‌ايد.