آنچه كه تحت عنوان رويكرد «غايت‌نگر» مطرح است سامان‌دهي جديد و كاربردي در حيطة نظريه‌هاي انسان‌شناسي، به ويژه رويكردهاي ديني است. اين رويكرد، بر ميزان شناخت فعلي مراجع نسبت به هدف‌هاي تكاملي، شناخت ساختار شخصيت، توجه به امكانات و حمايت‌هاي محيطي حال و بررسي الگوها و زمينه‌هاي جهت دهندة فكري گذشتة مراجع (اعم از ساختار خانواده،‌ جامعه و آموزش‌ها)، تعريف مجدد مفاهيم زندگي و ايجاد اميدواري نسبت به آينده و جهان پس از مرگ، تأكيد دارد. در اين رويكرد،‌ انسان در شناخت مشكلات خود، زماني به نقطة تعادل و آرامش مي‌رسد كه سه بعد شخصيت «تن»،‌«خود» و «روح» با سه مقولة «كمال»، «دانايي» و «نيكويي و زيبايي» نسبتي روشن و هماهنگ داشته باشد. در كتاب حاضر تلاش شده است، فرايند رويكرد مشاوره و روان‌درماني غايت‌نگر با توجه به فرهنگ ايراني ـ بومي،‌ بررسي شود.