سياست جنايي، مجموعه تدابيري است كه هيات اجتماع، در رويارويي با پديدۀ بزهكاري اتخاذ مي‌نمايد. سياست جنايي قضايي، خود شاخه‌اي از سياست جنايي و سياست جنايي قضايي كودكان و نوجوانان، از شاخه‌هاي سياست جنايي قضايي است. تحولاتي كه در سياست جنايي تقنيني به وجود آمده، نقش راهبردي را در شكل‌دهي به آراي نوآورانه قضاوت اطفال در اين زمينه دارد. هدف اصلي نگارنده از تاليف كتاب حاضر بررسي دگرگوني‌هايي است كه به بويژه در سال‌های اخير و در سايۀ گفتمان سياست جنايي تقنيني داخلي و بين‌المللي، در حوزۀ سياست جنايي قضايي در قبال اطفال بزهكار به وجود آمده است. وي كتاب را در دو بخش و شش فصل تنظيم كرده و به مباحثي از جمله اطفال بزهكار، سياست جنايي، جرم‌زدايي، و تعيين و اجراي مجازات پرداخته است. به اعتقاد وي گذار از رويكردهاي سنتي سركوبگر، به رويكردهاي حمايتي درمانگر و جايگزين حبس براي اطفال، راهبردي نوين براي سياست جنايي كشور در قبال اطفال است. پيشرفت‌هاي كانون اصلاح و تربيت نيز، تاثير بسزايي بر آراي قضايي قضات در قبال اطفال داشته است. علاوه بر اين‌ها، تقديم لايحۀ «رسيدگي به جرايم كودكان و نوجوانان»، به مجلس شوراي اسلامي، جريان تكاملي را براي سياست جنايي قضايي كشور درقبال اطفال به دنبال داشته است.