كتاب حاضر به موضوع ارشاد در اخلاق ديني و عرفاني اختصاص دارد كه نويسنده آن را در سده‌ي ششم هجري و در ناحيه‌ي ماورالنهر تاليف كرده است. كتاب حاوي سي و دو فصل است. مولف در هر فصل براي بيان مطلب به آيات قرآني، احاديث قدسي و نبوي و اخبار و اقوال مشايخ استشهاد كرده و از كتاب‌هاي نادري چون "معاني الاخبار" از حكيم ترفندي، "فوايد" اثر ابو اسحاق بشاغري بهره برده است. در ميان شواهد شعري اين كتاب، اشعار شاعران بزرگ سده‌هاي چهارم و پنجم هجري هم‌چون رودكي، بوشكور بلخي، فرخي و شاعران گمنام همين دوره نظير خواجه حكيم سمرقندي، قانع نخشبي، و دهقان جوزين به چشم مي‌خورد. از ويژگي‌هاي اثر، افعال و تركيبات ناب و كهن فارسي در برابر عربي است. نثر كتاب هم‌چون ديگر آثار برجاي مانده از سده‌هاي پنجم و ششم در ناحيه‌ي ماورالنهر، از سادگي، رواني و جذابيت برخوردار بوده و از هرگونه پيچيدگي به دور است. مصحح كتاب مدعي است نسخه‌هاي موجود در كتابخانه‌ي سليمانيه (مجموعه‌ي ايا صوفيه) و آرشيو ملي پاكستان (گنجينه‌ي مفتي) را ديده و آن‌ها را با يك‌ديگر مقايسه كرده است. نسخه‌هاي ديگري از كتاب نيز در دانشگاه پكن موجود است.