آتشي برايم نوشت:
فرخ برخورد من مي‌داني چه بود؟ هيچ! بايد مرا شناخته باشي. من عادت كرده‌ام،‌ يا در واقع خودم را عادت داده‌ام تا اهميتي به اين چيزها ندهم، چه مدح باشد و چه دشنام. چون معتقد شده‌ام كه شاعر فقط بايد كار خودش را بكند و راه خودش را برود و هرگز از طبيعت شاعري فراتر يا فروتر نرود. دربارهٔ داوري مردم زمانه هم آورده‌اند:
حديث خوب و بد ما نوشته خواهد شد
زمانه را سند و دفتري و ديواني است.