گاوينو لدا، نويسنده‌ي اين كتاب، در ادبيات قرن بيستم ايتاليا پديده‌اي يگانه و شگرف بود. چوپان زاده‌اي پشت كوهي كه تا بيست سالگي بي‌سواد بود اما تن به سرنوشت خويش نداد و نظم بي‌خلل دنياي چوپاني را زير پا گذاشت. او در جهان تجريدي زبان و ادبيات پيش رفت و بدانجا رسيد كه همين اثرش، در جايگاه برجسته‌ي كلاسيك‌هاي معاصر ادبيات ايتاليا نشست و از محبوبيتي عظيم برخوردار شد. كتاب او گزارش يك مبارزه‌ي طولاني و سهمگين است كه در دو سطح متفاوت فردي/ دروني و اجتماعي/ تاريخي پيش مي‌رود و از هم پاشيدن مناسباتي پيچيده و عقب‌مانده و خشن را تصوير مي‌كند.