در انگيزه من براي انتشار كتاب حاضر، علاوه بر رشد كيفي آثار فرهادي و گام‌هاي بلندي كه او در فيلم به فيلم بر مي‌داشت، چند عامل تاثير گذار بودند. نخست، موفقيت فرهادي به عنوان فيلم‌سازي مستقل، با خاستگاهي خارج از پايتخت كه بدون اتكا به حمايت و بهره‌مندي از انواع رانت‌هاي دولتي و خصوصي و بر خلاف برخي كه حتي سياه مشق‌هاي اوليه خود را به مدد سرمايه و نگاتيو دولتي انجام داده و مي‌دادند. او صرفا به اتكا ذوق، استعداد و پشتكار خود، مسير فيلمسازي‌اش را هموار كرده و قله‌هاي موفقيت را يكي پس از ديگري فتح مي‌كرد... و عامل ديگر ويژگي آثار فرهادي، از جنبه جلب توامان مخاطب به اصطلاح عام و خاص، چه داخلي و چه خارجي است. از نتايج و دست آوردهاي اين ويژگي همين بس كه از چهارشنبه سوري به بعد حضور فيلم‌هاي او در جشنواره فجر، فاصله آراء داوران رسمي جشنواره، منتقدين و عامه تماشاگر را از بين برد. نمود بارز اين مقوله، در انتخاب نماينده ايران براي اسكار در مورد جدايي نادر از سيمين، عيان شد كه جلسات و راي كميته منتخب بنياد فارابي - با همه اما اگرها و برخوردهاي متناقض مديريت وقت سازمان سينمايي با فرهادي و فيلمش - بدل به يك امر تشريفاتي شده بود. در واقع اين فشار افكار عمومي بود كه در خروجي ديگر جلسات آن كميته را غير ممكن ساخته بود. يكي از دلايل عمده بدل شدن شادي جايزه اسكار فرهادي به يك جشن ملي را بايد در همين ويژگي و جايگاه فيلم و فيلمسازي نزد آحاد جامعه جست.