موضوع کتاب حاضر دربارة جامعه‌شناسي فرهنگي ايران است. نگارنده نخست، به بيان مفاهيم و کلياتي در اين باره پرداخته و به علت تأثير بسزاي دين در هر فرهنگي، فرهنگ را از ديدگاه دين‌هاي مختلف بررسي کرده است. سپس نظرية بنيانگذاران جامعه‌شناسي چون دورکيم، وبر و مارکس را در ارتباط با فرهنگ آورده است. آن‌گاه جامعه‌شناسي فرهنگي ايران و تحولات دو قرن گذشتة آن را تشريح نموده است. يکي از اين تغييرات فرهنگ مدگرايي در ايران است، آغاز جريان مدرنيته و جريان نوسازي هم‌زمان با شروع حکومت پهلوي بوده است. نگارنده نقش زنان و جوانان را در گسترش اين جريان بسيار مهم مي‌داند.